ดรรชนี ๔ อย่าง : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 95 / 120

ประโคม - ปัญญามณีตปลากาก อรรถวัตรพระวินัย ปริวรร วัณณา - หน้าที่ 903 ด้วยสมณะ ๓, อภิรักษ์นี้ ระงับด้วยสมณะ ๑." หลายบาทว่า น อภิรณสุข วิจินอายุรูลโล โภติ ได้แก๋ ไม่รู้เพื่อวิณณอธีรณ์ให้จงความระงับ. ส

บทเรียนในพระวินัยกล่าวถึงการระงับกรรมและการแสดงถึงโทษของอนงค์ พร้อมทั้งการระบุว่าวัดใดเป็นศูนย์กลางของการศึกษาเกี่ยวกับกรรมต่างๆ เนื้อหาสำคัญนี้ช่วยให้เข้าใจการปฏิบัติและข้อกำหนดในพระพุทธศาสนา รวมทั้ง

ประโยค - ปัญญามนตาปลาทาก อรรถถภาพพระวัน รับวิว วันเท่า - หน้าที่ 904 สองบทว่า ปญฺญุตติ น ชานาติ ได้แก่ ไม่รู้จักบัญญัติทั้งหมด 3 อย่าง ด้วยอำนาจบัญญัติ อนุบัญญัติ และอนุเผนบัญญัติ สองบทว่า ปทปุณฺณกิ

เนื้อหาพูดถึงความรู้เกี่ยวกับบัญญัติทั้งสามประเภทและการไม่รู้จักการกระทำกรรมดีและกรรมบาปในชีวิต เช่น การไม่รู้จักการพูดที่เหมาะสมและไม่รู้จักสถานะของกรรมในชีวิตประจำวัน รวมถึงอธิบายถึงความสำคัญของการร

ประโยค - ปัญญามสมันตปาปากิรา อรรถคาถาพระวินัย ปริวาร วันอาทิตย์ - หน้าที่ 912 ด้วยอำนาจผลอธิฏิ ๔ อย่าง คำที่เหลือในบททั้งหมดจะนี้แห กิฏฐุสิฏฐวัด วัดเนฎษ จบ. [ว่าด้วยองค์แห่งมุงผุณราวแก่สูตรพิเศษ] วินิ

เนื้อหาเกี่ยวกับองค์ความรู้ในพระวินัยที่อธิบายความหมายของคำในบทต่างๆ โดยเน้นที่การไม่ลาดในอรรถและบาลีทั้งหลาย รวมถึงแนวทางการใช้พยัญชนะอย่างถูกต้อง โดยมีการวินิจฉัยเข้าใจถึงอุทธุกโกสในศาสนาและวรรณกรรม

ประโยค - ปัญญาโมลปลาทากิ อรรถถากพระวินัย ปริวาร วันฉนนา - หน้าที่ 915 แล้วให้ชลลากว่า "พวกท่านจงจับชลลากนี้..." ก็ในอาการ ๕ อย่าง ก็กรรมเท่านั้น หรือออุทกเทส เป็นสำคัญ ส่วนการแถลงการประกาศและการให้บร

ในบทนี้มีการกล่าวถึงการแถลงและการประกาศในทางศาสนา โดยมีการพูดถึงอำนาจและกรรมรวมถึงอุทกเทสอย่างละเอียด เพื่อให้เกิดความเข้าใจและการปฏิบัติอย่างถูกต้องตามหลักธรรม นอกจากนี้ยังยกตัวอย่างการทำกรรมและขอให้

ประโยค - ปัญจมะปลากาก อรรถกถามพระวินัย ปริวาร วัณณะ - หน้าที่ 919 บทว่า อุณจิตฺโต มีความว่า บุคคลผู้อื่นสงฆ์ยกวัด ด้วย อุณฺเขนิยกรรม แม้ทั้ง ๑ อง อย่าง ไม่ควรไหว้ แต่นบุคคล ๔ จำพวก อันสงฆ์องค์โทษด้วย

บทนำเสนอถึงความไม่ควรในการไหว้บุคคลในบริบทของพระวินัย โดยเน้นถึงกลุ่มบุคคลที่ควรไหว้และไม่ควรไหว้ ซึ่งเป็นหัวข้อที่มีความสำคัญในเรื่องการปฏิบัติศาสนา การขอบคุณ และการเคารพในรูปแบบต่างๆ. นอกจากนี้ยังกล

ประโยค - ปัญจมะสมินตปลากาก อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วันอนา - หน้าที่ 924 [มูลแห่งวันเป็นต้น] หลายบ tumb วิรสุส เทว มูลานิ มีความว่า (มูลแห่งวันีย มี ๒ คือ) กาย ๑ วา๔๑. หลายบ tumbว่า ครุภา เทว จุดตา ม

เนื้อหานี้กล่าวถึงอาบัติในพระวินัยที่มีการแบ่งประเภทเป็นหลายแบบ โดยกำหนดชี้แจงถึงอาบัติที่หนัก เช่น ปาราชิกและส่งมาทิสสส พร้อมทั้งการระบุวิธีการของภิกษุเมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน เช่น การเข้าไป

ประโยค - ปัญญามนต์ปลาศากา อรรถถภพระวันบัน ปริวาร วันนา - หน้าที่ 925 ดูลลาจีในอย่างเท่า 1, เป็นสังฆามัสเสส ในอย่างเท่า 2." สองบงว่า เอกมัส ดูลลจูเจิ มีความว่า (ภิญญูอ่มต้อง ดูลลาจี เพราะเนื้อแห่ง

เนื้อหาพูดถึงขอบเขตและข้อบังคับของการพูดของภิกษุในพระธรรม รวมถึงรายละเอียดของอาบัติที่เกิดขึ้นจากการพูดในสถานการณ์ต่าง ๆ เช่น การพูดในกลางวันและกลางคืนที่ส่งผลต่อศีลของภิกษุ รวมถึงการปฏิบัติตนให้ถูกต้

ประโยค - ปัญจสมันตปลากาก อรภถพระวินัย ปริวาร วันเสนา - หน้าที่ 928 สองหมู่ว่า ทุกฏุตุ ปรมปรูตติกา มีความว่า ในวิบยเม่ ทั้งนี้มี มอัตต้องแตะแรกทำ ๒ อย่าง เนื่องด้วยพระบัญญัติแห่ง ภิญญาและภิญญา ทั้ง ๕๐

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับพระวินัยและอภิญญา ซึ่งเน้นถึงกรณีต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับอาบัติในพระพุทธศาสนา โดยมีการแบ่งประเภทและอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับกรรมและบาปที่เกิดขึ้นในชีวิตมนุษย์ อธิบายลักษณ

ประโยค - ปัญญามีลูกปลาทำกาส อร่อยตามพระวินัย ปริวาร วันเดินนา - หน้าที่ 933 ในอย่างนี้ที่ 1, เป็นสังฆามิสส ในอย่างนี้ที่ 2. สองงถาม ํิฮิตสุด สภีติ ตุตตตา มีความว่า อนัต 4 กอง นันแส ย่อมมีแก่ผู้มีอ

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการทำกาสตามพระวินัย และการปฏิบัติของภิกษุในเรื่องต่างๆ ซึ่งรวมถึงการทำหน้าที่ในหัตถบาต การปฏิบัติเมื่อมีการขอโทษ และการรักษาความบริสุทธิ์ในอาหารที่เบียดเบียนต่อกัน โดยเน้น

๚๙๔๔ ภิกษุนี้ ย่อมต้องปาจิตติย๚ หมดทั้ง ๕ ตัว ต่างวัดกัณฑ์ ในขณะเดียวกัน ไม่พึงกล่าวว่า "ต้องอาบนี้ก่อน อาบนี้ภายหลัง" [วิธีแสดงอาบัติ] ลองว่ากา เอกวาจา เทเสียง มีความว่า ภิกขุพึงแสดง ด้วยอาวุโสเดียว

ในพระพุทธศาสนา การแสดงอาบัติเป็นขั้นตอนที่สำคัญที่ภิกษุจะต้องปฏิบัติตามข้อบังคับอย่างเคร่งครัด โดยระบุจำนวนและประเภทของอาบัติเสมอ ทั้งนี้เพื่อให้การดำเนินการต่างๆ เป็นไปตามหลักที่วางไว้และไม่เกิดความส

ประโยค - ปัญญามันตลาปลวกา อรรถกถา พระวินัย ปริวรร วัณณา - หน้าที่ 939 สองบรรทัด เตดตุตพิส สมฺมาวตนตา ได้แก่ ความ ประพฤติดีชอบ ในวัตรหลังหลาย มีประมาณเท่านั้น ของภิกษุที่สูงง ยวัดราหนั้นแน่นแล สองบรร

เนื้อหาส่วนนี้ได้กล่าวถึงความสำคัญของการประพฤติดีในวินัยของภิกษุ ซึ่งมีมาตรฐานในเรื่องของมูลฐานต่าง ๆ รวมถึงการแสดงโทษล่วงเกินของบุคคลสี่จำพวก การรักษาวินัยให้บริสุทธิ์เป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้เกิดความสงบ

ประโยค - ปัญญามีตั้งถึงกุษณูปะพรัวา วันอาณา - หน้าที่ 952 กล่าวว่า โจทกุตา ตรงหมายถึงการอุปสมบทของอัพพุ- บุคคล มีมั่นเท่ากับเป็นต้น. แต่คำที่มาในกรณีว่า "ตามที่ ๑, ตรงหมายถึงกรรมไม่พร้อม หน้า ๒ อย่า

ในบทนี้มีการกล่าวถึงความหมายของคำว่า 'โจทกุตา' ซึ่งหมายถึงการอุปสมบท และการเข้าใจกรรมของภิกษุที่ไม่มีอาบัติเกี่ยวกับการวางตน รวมถึงการปฏิบัติตนของภิกษุในสถานการณ์ต่างๆ เช่น การพูดคำจริงและการประพฤติตน

ประโยค - ปัญจมนตลปลากา อรณวกพระวันต์ ปริวรรณ์ วันena - หน้าที่ 957 [๒๐๙] ปัญจวิค วินินนา วิบินฉันในคัมภีร์วัดจ์ พึงทราบดังนี้ :- ความแตกต่างกันแห่งกรรม ๔ อย่าง ข้าพเจ้าได้กล่าวแล้วดังใน สมบันทะเระ แม

เนื้อหาเกี่ยวกับความแตกต่างของกรรม ๔ อย่างในคัมภีร์วัดจ์ โดยมีการนำเสนอความหมายและประเภทของกรรมที่ต้องส่งผล และการอนุญาตของสงฆ์ที่มีความสำคัญในการปฏิบัติกรรมที่ถูกต้อง ประกอบด้วย บโลกนกรรม, กิจกรรม, แ

ประโยค - ปัญญาอันมั่นคงปลากกา อรรถถกพระวันชัย ปริวาร วัลลนา - หน้า ๑๙๙ พึงทำด้วยอำนาจกรรมอื่น มือโลกนกรรมเป็นต้น. หลาย parler ปัญญาเทวี วิปชุนติ มีความว่า กรรม ๔ นี้ ย่อมวิบัติโดยเหตุ ๕ ประการ. [กรรม

เนื้อหาอธิบายถึงกรรมวิบัติที่เกิดจากความไม่พร้อมกันของกรรมทั้งหลาย ตามหลักพระพุทธศาสนา โดยแบ่งกรรมออกเป็นสองประเภท ได้แก่ กรรมที่ควรทำพร้อมหน้า และกรรมที่ไม่ควรทำพร้อมหน้า ซึ่งกรณีของกรรมที่ไม่ทำพร้อม

ประโยค - ปัญญามิติปลากกก อรรถถกพระวินัย ปริวาร วัดเมนา - หน้าที่ 965 หรือบุคคลดี เมื่อว่า บุคคลดี พึงทราบว่า "ทิ้งอนุสาวนาเสียเท่า." ก็วิฉินฉันในคำว่า ทุตูต คอโตนี พึงทราบดังนี้ :- อันภิญญาใด ว่าอัตระ

ข้อความนี้พูดถึงประเภทแห่งพยัญชนะและสระในพระวินัย โดยเสนอความรู้เกี่ยวกับเสียงของพยัญชนะต่างๆ และการจัดประเภทของสระที่สำคัญ เช่น ครุ และ ลุหุ รวมถึงแนวทางที่ภิกษุควรทำเพื่อเข้าใจอักษรและวรรณกรรมที่เกี

ประโยค - ปัญจมณฑลปลาคาก อรรถกถาพระวินัย ปริวาร วัดนา - หน้าที่ 988 ดังนี้ดีดี ชื่อว่ามงมติ การคืนบริจากมีจีรวและมาตรทีทภูอื่นเสียละเป็นต้น อย่าง นี้ว่า "ท่านผู้เจริญ ของสง่งฟังชำเขา จิรวนี้ ของภูผู่ช

บทความนี้กล่าวถึงประเด็นสำคัญในพระวินัย โดยเฉพาะเรื่องการคืนบริจาคและการตอบรับจากผู้เกี่ยวข้องในสงฆ์ โดยชี้ให้เห็นถึงการสื่อสารและการประกาศที่ถูกต้องตามธรรม โดยมีการยกตัวอย่างของนิสังกิยะที่เกี่ยวข้อง

ประโยค๕-มงคลดุษฎีนี้ (ทุติยภาค๑) หน้า ที่ 470 เอกสารสมาคมาดุษฎี ๒๖๔) อย่าง เทวปุตตน ปฏิโช ภคว ปรมจตุจอจอรอธอสุต ดีติ ดีติ ตติชฺงตถํปจฺจเป็นอญฺญสมาส สุตตาริ ตุตาริ ตุตาริ สุตฺตมายุ ปณณ ชาติ ทสฺส คาจํ

เอกสารนี้ว่าด้วยมงคลดุษฎีและบทบัญญัติต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง รวมถึงการพูดถึงธรรมชาติของวัสดุต่างๆ ที่มีความเป็นมาและความสำคัญ ทั้งในด้านวรรณกรรมและความเชื่อของสังคมไทย มีการสอดแทรกความหมายที่สำคัญและเทวาจ

ประโยค - มังคลัตถัปปิ นี้มีแปล เล่ม ๑ หน้า ที่ 3 [วิเคราะห์ท่าน] [๓] แม้ในอรรถกถากว่าวต ถูกกล่าวว่า "บรรทาน ๓ อย่างนั้น" จากดนชือว่านั่น เพราะวิเคราะห์ว่า จากดนชือว่านั่น ให้ไทยธรรม อีกอย่างหนึ่ง ชน

เนื้อหาเกี่ยวกับการวิเคราะห์ท่านในมังคลัตถัปปิ ว่าด้วยบรรทาน ๓ อย่างที่มีอรรถว่า วิริยชื่อว่านั่น โดยกล่าวถึงอำนาจและคุณค่าของไทยธรรม ซึ่งมีความสำคัญในการต่อสู้กับความกลัวและความขลาด ผ่านการให้ธรรมที่

ประโยค - มังคลัตถทีนี้แปล เล่ม ๑ - หน้าที่ 9 [ทบทวนประกอบด้วยองค์ ๖] [๑๐] กายานี้นี้ประกอบด้วยองค์ ๖ เท่านั้น จึงมีผลมาก ด้วยเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "ภิญททั้งหลาย ก็ถึงนิพพาน ประกอบด้วยองค์ ๖

บทที่ ๑ ของมังคลัตถทีนี้แปลกล่าวถึงองค์ ๖ ที่สำคัญในการเข้าถึงนิพพานซึ่งประกอบด้วยความปราศราจและการกำจัดราคะ รวมถึงการทำจิตให้ผ่องใส และการทำบุญที่นำไปสู่ความสุขในสวรรค์ การทำบุญนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย โ

ประโยค ๕ - มงคลติดตามนี้เป็นแปล เล่ม ๑ หน้า ๑๓ เพราะสำรวมนิสิน. บาทาความว่า สย อาณามิวฺวาม ความว่า เพราะล้างมือและเท้าแล้วให้บ้วนปากด้วยตนเอง สองบ้างว่า สยลี ปาณึภิ แปลว่า ด้วยมือ (ทั้งสอง) ของตน, บอ

เนื้อหานี้พูดถึงความสำรวมกายและจิตที่เกี่ยวข้องกับการทำทาน, วิธีการที่ดีที่สุดในการสร้างบรรยากาศในการปฏิบัติธรรม เช่น การล้างมือและเท้า มีความหมายถึงการเริ่มต้นใหม่อย่างบริสุทธิ์, และแสดงว่าการทำบุญนั